A cuestión pesqueira en Galicia, tanto marítima como fluvial, ten na arqueoloxía un campo de estudo que evidencia a importancia económica e cultural desta actividade na antigüidade. Mentres que no ámbito costeiro destacan os xacementos de salinas e factorías de salga, no interior a pesca fluvial é menos visible arqueoloxicamente debido á escaseza de evidencias construtivas, ao que se suma a dificultade para conservar restos orgánicos como espiñas, escamas ou o tecido das redes. Os anzois metálicos e os lastres, especialmente de chumbo e pedra, constitúen os principais testemuños materiais desta actividade, documentados en sitios como Lucus Augusti, Santomé ou o castro do Castelo de Laias. A polivalencia de certos instrumentos, como as pesas cerámicas ou pétreas, dificultan a súa adscrición a unha función concreta, pero a análise etnográfica e o estudo comparado en contextos atlánticos e mediterráneos ofrecen valiosas liñas de investigación para comprender mellor o instrumental e as técnicas de pesca no pasado.