Dende o principio dos tempos o ser humano construíu artefactos nos que puidese habitar algo daquelas persoas que pasaron ao reino dos mortos. No século XVIII demándanse máscaras funerarias de celebridades da cultura e política, ben como obxecto de colección, ben como veneración da persoa. As máscaras mortuorias ou funerarias, son en esencia , o positivo obtido dun molde creado en contacto co rostro da persoa defunta. Un testemuño valioso deste tipo de retratos póstumos é a máscara do Padre Feijoo (1676-1764), un dos pensadores máis importantes de todos os tempos.

A máscara presidiu as exequias públicas celebradas no Mosteiro de San Vicente de Oviedo. Posteriormente, esta peza foi entregada á familia Feijoo Montenegro do Pazo de Casdemiro, o lugar de nacemento do Padre Feijoo en Pereiro de Aguiar e, grazas á súa xenerosidade, consérvase hoxe no Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense.