A peza presentada aquí procede do Colexio de Casardomato (actual CEIP Albino Núñez) en San Miguel de Canedo, na beira dereita do Miño ao seu paso pola cidade de Ourense. Foi doada en 1987 polo seu descubridor, Manuel Penín, ao Museo Arqueolóxico Provincial e permanecía inédita desde entón.

Trátase dunha punta foliácea do tipo «folla de loureiro» de base apuntada pertencente ao período identificado como Solutrense superior, que se enmarca cronoloxicamente entre o 20.000 e o 17.000 BP. A súa denominación provén dos xacementos epónimos de Solutré, na rexión de Borgoña (Francia).

O Solutrense desenvólvese durante os momentos máis rigorosos da última glaciación (LMG) e trátase dunha fase caracterizada, fundamentalmente, pola extensión e desenvolvemento das técnicas de talla e retoque baseadas no percusor brando, a percusión indirecta e a talla por presión. Ese perfeccionamento nas técnicas de talla permitiu que os cazadores-recolectores que habitaban en este período fosen capaces de crear pezas foliáceas de bela factura e tan características como esta punta de Casardomato conservada no Museo Arqueolóxico.