Capitel exento de columna; o seu cálatos, de rebaixe troncocónico, está repicado na súa metade inferior, o que non impide apreciar a beleza da escena que se narra na metade superior, posiblemente unha representación da Santa Cea. Os personaxes, de suave modelado e de atrevido concepto lumínico, preséntanse de frente, e todos eles de medio corpo. A escea principal está presidida por Cristo cun nimbo crucífero e, en actitude de bendecir, arroupado por dous dos apóstolos. A zona entre Xesús e o da esquerda, espacio hoxe desfeito, puido estar no seu día ocupada pola figura de San Xoán. O resto do apostolado, formando grupos de tres, enxornan os outros lados do capitel, estando os do lado oposto á escea principal totalmente deteriorados. A transición ao ábaco, de sección cadrangular, faise por medio de follas carnosas naturalistas en cada unha das esquinas, e por medio dun plano circular que sobresae lixeiramente do ábaco.
Capitel exento de columna; o seu cálatos, de rebaixe troncocónico, está repicado na súa metade inferior, o que non impide apreciar a beleza da escena que se narra na metade superior, posiblemente unha representación da Santa Cea. Os personaxes, de suave modelado e de atrevido concepto lumínico, preséntanse de frente, e todos eles de medio corpo. A escea principal está presidida por Cristo cun nimbo crucífero e, en actitude de bendecir, arroupado por dous dos apóstolos. A zona entre Xesús e o da esquerda, espacio hoxe desfeito, puido estar no seu día ocupada pola figura de San Xoán. O resto do apostolado, formando grupos de tres, enxornan os outros lados do capitel, estando os do lado oposto á escea principal totalmente deteriorados. A transición ao ábaco, de sección cadrangular, faise por medio de follas carnosas naturalistas en cada unha das esquinas, e por medio dun plano circular que sobresae lixeiramente do ábaco.