Bisagra, fragmento lonxitudinal con enmangue e parte de folla, cravos, escoura

Puñal largo de base en lingüeta simple de sección pseudotrapecial de lados cóncavos. Non se aprecia bisel.

Grampa de ferro en forma de > formada por un vástago cun extremo apuntado e outro horizontal.

Vaíña tipo Monte Bernoiro-Miraveche formada por dúas placas de ferro que encaixan por dobrado e presión, de maneira que a lámina do anverso envolve ao do reverso ao bater os seus bordos sobre aquela, adaptándose á forma do puñal. A peza está reforzada, á altura da embocadura, mediante dúas arandelas para os remaches, hoxe perdidos. A súa conteira é de tipo discoidal e está unida mediante dous remaches; na parte posterior, tanto a conteira como como a vaíña, conserva o enganche para o tahalí.

A decoración, totalmente amalgamada pola corrosión de ferro é só visible mediante radiografía, está realizada nun elegante damasquinado en prata con motivos de entrelazo e liñas paralelas.

Punta de lanza con folla de forma lanceolada, de sección romboidal, cunha nervadura central que lle confire resistencia. Conta cunha base tubular para mangar a hasta de madeira.

Coitelo do que só se conserva parte da folla co espigo de ferro que se insire nun mango de bronce liso, de forma cilíndrica, levemente ensanchado no extremo que remata nunha cara plana.

Poda realizada en ferro mediante a técnica de forxado. A folla, á que lle falta a punta, ten un arrinque de sección aplanada e traxectoria curva que vai engrosando cara a punta agás na zona interna, pois é a parte cortante correspondente ó fío. No extremo oposto prolóngase nun longo e fino apéndice de sección circular e forma helicoidal, o que lle proporciona máis fixación ao mango de madeira ou oso no que iría inserto.

Anel formado por un aro de sección rectangular cunha sinxela decoración de motivos xeométricos en resalte sobre unha pequena mesa rectangular.

Machete robusto de superficie triangular e gume lixeiramente convexo.

Conxunto de seis fragmentos que formarían unha tapadeira plana de forma circular, onde catro deles pegan entre si. Na parte central, da que se conserva uns tres terzos, presenta un orificio central e unha serie de orificios formando un círculo. O orificio da parte central tería a función de impedir que o líquido sobordase no proceso de cociñado: ao ferver sairía polo vertedoiro central e volvería a caer no recipiente a través dos restantes buracos, impedindo que o líquido se derrame por fora do recipiente, cunha función semellante a un fervedoiro.