Instrumento formado por barra alongada de sección rectangular que se ensancha nun dos extremos a modo de pa, realizado nunha soa peza.

Anel circular decorado na súa cara externa mediante liñas incisas que forman un motivo de espiga.

Fíbula de arco semicircular decorado lonxitudinalmente por tres acanaladuras. Presenta un pé curto con botón terminal e articulación mediante charnela. O arco parte dun corpo rectangular plano. Conserva a agulla.

Ola de perfil sinuoso, tendente a globular, bordo exvasado coa cara interior lixeiramente facetada e base plana, sen reforzo.

Elemento de ferro coa canle de apoio en forma de > e sección variable.

Colgante conformado por unha pequena cápsula circular co interior oco e un apéndice superior en forma de aro para suspensión. Presenta un prominente umbo cun punto central e aparece decorado no seu contorno mediante liñas paralelas incisas.

Pendente de forma e sección circular formado por un fino arame de bronce. Presenta un terzo da superficie decorada mediante outro arame que se envolve en espiral sobre o aro da base e cambia de dirección no centro, trazando un motivo en espiral disposto transversalmente, ocupando 1/3 da peza.

Placa de morfoloxía rectangular e sección rectangular cos extremos aplanados. Un rectángulo interior sobreelevado limita a zona decorada. Pola parte posterior presenta 3 elementos saíntes de sección circular destinados a facilitar o remachado da peza no elemento de indumentaria persoal do que formaría parte. Presenta tamén un fragmento solto de reducidas dimensións, perforado e relacionado co remachado.

Peza oca, bolsiforme, de tendencia esférica. Presenta dous apéndices laterais, curtos, rectos e simétricos que se proxectan desde o corpo principal como elemento de subxección do colgante, quizais por pinzamento a un vástago metálico.

Copa troncocónica de terra sigillata itálica, con parede lixeiramente cóncava, bordo vertical convexo-cóncavo finamente moldurado e burilado, pertencente a unha variante da forma Consp. 22.