Fragmento de bordo dunha cunca de cerámica bracarense. Imita as formas da cerámica sigillata Dragendorff 24/25. Moldura biselada que separa ó bordo do resto do corpo con decoración "á rodiña".

Fusaiola bitroncocónica decorada nunha das caras con liñas incisas que se cruzan e que nalgunha parte chegan a formar unha retícula. O orificio central é conico, máis ancho na cara superior (8,4 mm.) que na inferior (4,3 mm.). Arredor do orificio superior leva a característica acanaladura cuircular incisa.

Pasta marrón crara, tonalidade lixeiramente avermellada.

Botón circular dourado, liso, convexo na cara principal e lixeiramente cóncavo no anverso do que sae unha barra perpendicular que remata nun pasador circular para suxeición.

Probablemente era usado para suxeitar os extremos do colo das camisas.

Dous xemelgos de forma cadrada, con cadea e remate en botón circular de forma discoide con dúas caras convexas.

Anverso: cadrado enmarcado por un sogueado, parte central lixeiramente convexa e decorada con un punteado que lle dá un aspecto rugoso; do centro de cada lado do cadrado sae un pequeno remache decorativo liso, rectangular e que forma un semicírculo deixando un oco calado no medio.

Reverso: lixeiramente cóncavo e suxeita unha cadeíña de cinco elos da que colga o botón.

Dous xemelgos idénticos, de forma circular e que pertenceron a Juan Manuel Paz Novoa. Anverso lixeiramente convexo e adornado cunha orla dourada exterior con decoración vexetal -follas-, outra orla interior prateada con puntos e no círculo central as iniciais "JMP " (Juan Manuel Paz): a J prateada e MP douradas sobre fondo marrón escuro que parece brunido.

Reverso plano co sistema de enganche, pasador, soldado ao botón.

Medalla ao mérito universitario, forma ovalada.

Anverso: Sol nacente, inscrición, gráfila de puntos.

Reverso: coroa de palma e loureiro, no medio unha flor, inscrición, gráfila de ovas.

Canto: liso.

Medalla ao mérito universitario, forma ovalada.

Anverso: Sol nacente, inscrición, gráfila de puntos.

Reverso: coroa de palma e loureiro, no medio unha flor, inscrición, gráfila de ovas.

Canto: liso.

Medalla ao mérito universitario, forma ovalada.

Anverso: Sol nacente, inscrición, gráfila de puntos.

Reverso: coroa de palma e loureiro, no medio unha flor, inscrición, gráfila de ovas.

Canto: liso.

É un retrato de busto, de pequenas dimensións e formato ovalado, algo habitual no arquetipo de retrato burgués galego do romanticismo, e Paz é retratado á idade de vinte e nove anos, en posición lixeiramente terzada -case frontal- ante un fondo neutro; sobre o peito leva a medalla de catedrático. É unha obra moi académica, formal, na que a fidelidade ao retratado é o esencial de maneira que a pose, a vestimenta e as tonalidades usadas son consecuentes co obxectivo de dignificar o personaxe e outorgarlle a distinción social que lle corresponde. O rostro centra a nosa atención xa que é enfocado dende o ángulo superior esquerdo e queda no medio da penumbra circundante; Salgado reflicte con calidade os seus trazos fisionómicos: rostro alongado, fronte alta e pómulos lixeiramente caídos, pelo con carreiro ao medio, bigote amplo, pupilas cun toque de pincelada branca e mirada de certa seriedade melancólica. O xesto de Novoa é serio, adusto, e a súa postura corporal un tanto envarada e de certa sobriedade protocolaria. A cor é secundaria e só destacan pequenas pinceladas de carmín, o brillo prateado da medalla e o branco da camisa, que poñen o contrapunto ao negro da toga. A pincelada é curta, pouco matérica e apenas deixa trazas sobre o lenzo. O resultado final non está moi lonxe dos retratos destinados ás galerías de personaxes ilustres.

Tres anacos de bordo e parede dunha cunca de cerámica bracarense da Forma 4 imitación de terra sigillata Drag. 24/25, decorada "á rodiña". A unión do bordo coa parede está marcada por unha moldura biselada.