Anverso: AVGVSTVS DIVI F.

Cabeza de Augusto á dereita.

Reverso: Touro parado á dereita. Enriba: L.SVRA. Debaixo: L.BVCCO. Diante: II VIR. Detrás, C .V. I .CEL.

Perpiaño ben escadrado, posiblemente cadrado ou rectangular. Decorado, nunha das súas caras cunha roda de seis raios curvos en sentido sinistrorso; un destes raios retórcese ata chegar a un novo centro do que tan só saen dous raios. Temos pois tres centros concatenados de tal xeito que de cada un deles saen outros dous raios paralelos que irían na procura duns novos centros; pero, agás dous deles, os restantes desaparecen na crebadura da pedra.

Estamos diante dun motivo complicado e pouco usual na gramática decorativa castrexa.

Conxunto de seis doas polícromas de tipo esférico ou en tambor con decoración aplicada en forma de ollos protuberantes e estratificados, en cor azul escura e branca sobre fondo verde azulado.

Dimensións:

Nº 1.- diámetro 1,6 x 1,3 cm

Nº 2.- diámetro 1,6 x 1,12 cm

Nº 3.- diámetro 1,3 x 1,10 cm

Nº 4.- diámetro 1,6 x 1,07 cm

Nº 5.- diámetro 1,17 x 1,2 cm

Nº 6.- diámetro 1,5 x 1,2 cm

Peza de forma oval coa cara inferior cóncava e a superior convexa realizada en pasta vítrea translúcida de cor acastañada. Presenta dúas pequenas amosegas de perda de materia nos laterais.

Fragmento dun posible friso de coidada execución e reminiscencias clásicas decorado cun motivo de meandro ondulado, formado por un baquetón liso, que parece continuarse a ámbolos dous lados, definindo unha sucesión concatenada do dito motivo. Os espazos exteriores presentan unha ornamentación de triángulos equiláteros rebaixados, de base recta e lados convexos para adaptarse á disposición do motivo principal.

Fragmento de bronce probablemente pertencente ó borde dunha sítula. Decoración xeométrica distribuída en bandas horizontais. De arriba abaixo: unha primeira liña de sogueado seguida dunha banda de entrelazados con esferas centrais, a continuación dúas liñas de sogueado separadas por unha fila de esferas diminutas e, por último, unha franxa lisa.

Puñal de antenas con empuñadura de bronce e folla de ferro. A folla, triangular, sen escotes na súa base e con nervio central, hoxe apenas perceptible dada a súa oxidación, articúlase coa empuñadura mediante unha vástago pasante. Este, fundido en bronce é de corpo cilíndrico, e abraza a folla mediante sendas gornicións curvas, decoradas nos seus extremos. Unha moldura anular, formada por cinco molduras, dúas delas con sogueado, destaca na zona central da empuñadura, e dous menos pronunciadas en ambos os dous extremos. Fáltanlle as antenas e o remate central.

Broche de cinto composto por dous elementos diferenciados: fibela e placa. O anel da fibela é de forma ovalada, presenta decoración gallonada no anverso e aparece fracturado na zona media. Na base ten dous remaches cun orificio circular que permiten o paso dun pasador de ferro, cuxa funcionalidade é articular a fibela coa agulla, que non se conserva, e a placa. O reverso da fibela é plano. A placa ten forma rectangular e o seu perfil externo aparece percorrido por un sinxelo motivo decorativo formado por unha dobre liña incisa, motivo que se repite no espazo central da placa, en sentido lonxitudinal, definindo dous rexistros horizontais superpostos nos que figura un epígrafe de carácter cristián, realizado con técnica de calado, no que se le: XPS SI(T) / TECUM, é dicir, «Cristo sexa contigo». Na parte posterior da placa dispóñense catro apéndices perforados mediante un orificio circular para a fixación do broche ao coiro da correaxe.

A peza estaba revestida cunha lámina de prata, hoxe perdida en parte e alterada.

Conxunto de cravos de ferro de diferentes tamaños e formas.

Cunca da variante lisa da forma Drag. 37t de TSHT, de perfil lixeiramente sinuoso, bordo aberto e beizo reforzado, con indicación de separación entre o corpo e o colo, e pé case inexistente. A pasta é moi fina e alaranxada, con escasos restos de engobe.