Chave ("clavis") que presenta un paletón en forma de L. A tixa ten unha perforación circular no extremo oposto ao paletón.

Prato de terra sigillata con sigillum indescifrable. Na súa superficie externa conserva un graffiti, cuxa inscrición é SNS.

Campaíña de forma piramidal e sección rectangular rematada en catro apéndices de forma redondeada nas esquinas da base. Na parte superior presenta anel de suspensión. Conserva o badalo de ferro, formando masa no interior da peza.

O motivo decorativo desta peza, que representa a escena do baño de Venus-Afrodita, é netamente helenístico. A deusa aparece espida, de perfil á dereita da composición, co cabelo recollido nun moño alto, o brazo esquerdo apoiado sobre unha rocha na que repousa o seu manto, mentres coa man dereita descalza un dos seus pés, preparada para o baño. Á súa esquerda, a figura da serventa sostén un recipiente desde o que verte a auga que servirá para o baño da deusa sobre unha bañeira globular de tres pés.

Xerra de base plana, estrangulamento na zona do colo, corpo de forma globular. Presenta asa vertical que arranca do bordo ata a parte central da panza. Labio exvasado.

Parte inferior dun ungüentario tubular de base redondeada (formada por dous fragmentos pegados). Na parte superior presenta unha lixeira curvatura cara ao interior, non o suficientemente sinalada como para poder comprobar se se trata dun estrangulamento que permita catalogalo como Isings 8, ou como Isings 27.

Ola de bordo volteado cara a fóra, lixeiramente oblicuo, facetado na superficie interna e con labio redondeado. O colo é curto e cóncavo. O corpo é convexo e alto. A base é plana e lixeiramente marcada con perfil externo recto. Na parte inferior da panza presenta restos de lañados.

A ola reconstruíuse a partir dos cacharos que aparecen na bibliografía coa referencia fig. 15, n.º 1 e coa fig. 16, n.º 4. Despois da restauración, ademais considerouse que 24 fragmentos non pertencían a esta mesma peza e 58 non presentaban puntos de contacto cos colocados por pertencer, probablemente á zona que presenta lagoas.

Vasilla ovoide de pescozo longo, pouco estrangulado e parede convexa; a boca é circular e o bordo engrosado, recto ao exterior e oblicuo ao interior (puido ter tapa). Está decorada mediante dez cordóns simples lonxitudinais, cruzados por outros dous na súa parte superior, un á altura do ombreiro e outro no bordo formando tramos rectangulares lisos e lixeiramente desiguais, aplicados despois de realizada a vasilla, mediante barbotina. Ademais presenta catro orificios: o primeiro a 10 cm, o segundo a 10, 5 cm, e desprazados á dereita deste eixo, o terceiro a 21, 5 cm e o cuarto a 22 cm, respectivamente. Nalgúns fragmentos, sobre todo nos da parte inferior, a superficie presenta restos de alisado.

Tenaces ("rhizagra", "forceps") compostas por dous brazos de ferro con forma de valvas na súa parte distal, trabados por un eixo de bronce.

Fragmento de bordo dun recipiente aberto, con perfil semiconvexo e paredes grosas. O beizo é lixeiramente apuntado e aplanado cun rebaixe intencionado na parte interior. A pasta permite observar unha textura porosa, de composición heteroxénea, con presenza de desgraxantes grandes/medios e cores alaranxadas/cincentas. As superficies interior/exterior, son groseira e semilisa, e amosan unha coloración irregular con tonalidades alaranxadas e cincentas respectivamente