Gravador de finais do século XIX, asina a medalla de premio ó mérito da Escola de Pintura, Escultura e Gravado de San Fernando. Autor de difícil identificación, traballa con distintos gravadores da Casa da Moeda.

Ilustre marino, nacido en Vigo, no seo dunha distinguida familia de fonda tradición militar. En 1840 inicia a súa carreira naval, na que logra numerosas xestas heroicas como as accións do Joló e a memorable batalla do Callao. Morre a consecuencia das feridas sufridas a bordo da fragata Numancia, dous anos máis tarde, en 1869

Gravador barcelonés, representante dunha tendencia estilística que supón a pervivencia das pautas do eclecticismo artesanal, dentro da medalla catalana de finais do século XIX.

Do seu goberno cabe destacar a rápida expansión das liñas de ferrocarril, ademais da guerra contra Marrocos (Guerra de Africa), guerra de relevada importancia ao devolver aos españois o patriotismo ansiado polo Duque de Tetuán. En 1865, as protestas estudantis (polo cesamento de Emilio Castelar) e a sanguenta represión polo goberno (Noite de San Daniel) levan de novo a O´Donnell á presidencia do Goberno e ao ministerio da Guerra. Tras a sublevación de sarxentos de San Gil, o 22 de xuño de 1866, e enfrontado con Isabel II, deixa o seu cargo e marcha a Biarritz onde morre.
Anecdotario:
Tras a Guerra de África, faise acampar ao exército vitorioso nun descampado ao norte de Madrid, mentres se fan os preparativos para unha entrada triunfal na capital, que nunca sucedeu. Arredor do campamento -que de provisional se ía convertindo en permanente- fóronse instalando comerciantes e creouse o barrio coñecido ata hoxe como Tetuán de la "Victoria".

Isabel II foi xurada como princesa de Asturias en 1833 e proclamada raíña ao morrer o seu pai naquel mesmo ano.