Foi o primeiro Presidente dos Estados Unidos (1789 -1797) e Comandante en xefe do Exército Continental das forzas revolucionarias na Guerra da Independencia dos Estados Unidos (1775-1783).

Filósofo, tradutor e teólogo británico. Estudou na Universidade de Cambridge e ingresou no clero anglicano. Os seus sermóns reunidos en Demostración da existencia e dos atributos de Deus tiveron un enorme éxito; neles afirma que a existencia de Deus debe ser establecida por argumentos de pura razón. É autor tamén de Apoloxía do cristianismo (1705). A súa amizade con Isaac Newton fíxoo defender a súa filosofía natural ante os cartesianos e fronte a Leibniz con quen mantivo correspondencia (1715-1716). Esta mesma defensa levouno a polemizar con Tomás Hobbes, Juan Locke ou Juan Antonio Collins. Unha das súas ocupacións foi a tradución de diversas obras escritas nas linguas nacionais europeas (francés, inglés e alemán principalmente). Entre as obras que traduciu ao latín encóntrase a Optiks de Newton.

Nacido en Chalon-sur-Saône. Artista, debuxante e gravador, escritor, diplomático, viaxeiro, coleccionista de arte, e está considerado como grande precursor da museoloxía, a historia da arte e a exiptoloxía, tamén foi o primeiro director do "Musée central da République", futuro Museo do Louvre.

Relixioso dominico; estudou na súa vila natal gramática e humanidades, logo proseguiu en Salamanca dereito civil e canónico. Manifestou a súa vocación sacerdotal entrando de novizo no convento de Santo Domingo no que profesou en 1598. Foi completar a súa formación ao Colexio de San Gregorio de Valladolid, onde recibe o grao de mestre de Sagrada Teoloxía. Desempeñou o cargo de Cátedra de Teoloxía na Universidade de Valladolid, cargo do que foi apartado para exercer de predicador de misións por terras de Castilla e Galicia. Felipe III ofrécelle dous bispados que rexeita; Paulo V noméalle consultor xeral do San Oficio, cargo no que deberon conservarlle os seus sucesores Gregorio XV e Urbano VII, polo menos ata que enfermou, ancián e cego retirarase, cunha pensión de Felipe III, ao convento de dominicos da Minerva, de Roma, onde falece.

Aínda que pasou a infancia en Viana, emigrou a Madrid para poder estudar Farmacia, traballando de farmacéutico no madrileño Hospital da Princesa. Posteriormente, cursaría estudos de Dereito civil e canónico, os cales compaxinou cos de pintura na Academia de San Fernando. Foi traballando nun retrato de Amadeo de Saboya cando se fixeron amigos. Pero antes de que o monarca abdicase regresaba ao seu Viana natal, comezando a súa carreira politica, ao participar nas Cortes da I República. Tras restaurarse á dinastía borbónica emigrou a Cataluña, conseguindo praza na Escola Superior de Belas Artes e Industria de Barcelona. En terras catalás, conseguiu unha acta de deputado por Barcelona, da capital da cal tamén foi concelleiro