Disco de tipo simple, con morfoloxía xeral subcircular, de sección subrectangular cun do seus extremos mais apuntado, onde se sitúa un entalle nunha das caras. O labrado é groseiro nas faces laterais.

A morfoloxía xeral da peza é apuntada e triangular con tendencia equilátera, de base recta -inda que con certa concavidade-, con sección biconvexa, bordes converxentes e rectilíneos, e espesura semiabatida. O corpo é curto e ancho. O retoque sitúase nunha posición bifacial cunha amplitude profunda, unha delineación denticulada simple e cun modo plano e cubrinte. Índices: de lonxitude: 1.1 (media); de grosor: 8.33 (delgada).

A morfoloxía xeral da peza é apuntada e triangular con tendencia equilátera, de base cóncava e simple, con sección biconvexa, bordos converxentes e rectilíneos, aletas oblicuas e espesura semiabatida. O corpo é curto e ancho. O retoque sitúase nunha posición bifacial cunha amplitude profunda, unha delineación denticulada simple e cun modo plano e cubrinte. Índices: índice de lonxitude: 1.1 (media); índice de grosor: 8.33 (delgada).

Cabeza co inicio do torso conformando unha especie de peaña. O seu tratamento rudo e sumario acentúase polo intenso desgaste que sufriu a peza, polo que os riscos faciais case teñen desaparecido; esta mesma erosión impide discernir con claridade se a figura era barbada. Os ollos consisten en dous pequenos ocos incisos, cos arcos supraciliais sinalados por medio dun leve avultamento; o nariz apenas é visible e a boca, aberta, é unha incisión horizontal. Arredor das orellas, simétricas e traballadas con detallismo, márcase unha liña que continua pola caluga nun refundido lonxitudinal que sinala a presenza dun casco ou capacete axustado, que posiblemente sería de coiro. Na parte inferior do colo, xusto pola zona onde está crebada a figura, hai unha protuberancia que probablemente corresponda á representación dun torques.

Lucerna con volutas á que lle falta o pico redondeado e so se conserva a voluta do lado dereito, realizada en pasta de tons vermellos. O disco posúe unha decoración en relevo.

Presenta unha escena de anfiteatro relativa a un exercicio ximnástico, coñecido polo nome de Skaperda, practicado polos gregos nas festas dionisíacas. Nel entran compoñentes lúdicos e de forza, pois consiste na loita entre dous adversarios que turran de cada un dos extremos dunha corda introducida nun orificio da parte superior dun poste central. Na escena representada na lucerna, os adversarios son substituídos por un amor coas ás despregadas e as mans atadas nas costas que comeza a ser devorado nunha perna por un león.

Formado por dúas pezas, a pedra de armas propiamente dita e a inscrición explicativa. Escudo oval con castelo mazonado e aguia imperial, timbrado de cimeira a esquerda e orla oval de follas decorada con cabezas. Por riba, a inscrición.

No primeiro perpiaño labrado, as armas, un castelo e un aguia, en pau; no timbre, helmo coa viseira calada e con cimeira. Fallan as cores do fondo e dos mobles heráldicos, elementos consubstanciais ao escudo e que teñen unha certa importancia á hora da identificación correcta das armerías, e que constitúen un dos principais problemas na súa correcta identificación. A persoa da que fai mención a inscrición é don Antonio de Noboa e Oxea, pero as armas representadas son só as de Noboa e non as dos Oxea, como se explícita na inscrición acompañante. Non temos de momento máis información desta persoa, que resulta curiosa por engadirlle ás súas armas á lenda que figura no texto e que parece referirse a un feito de armas da Reconquista en Sevilla, toma da Cidade na que participaron algúns membros da liñaxe.

Tríscele calado de raios dextrosos, trazado sen compás, de 29 cm de diámetro, e sen moldura exterio realizado sobre un sillar case cadrado. O motivo fórmano tres raios curvos lixeiramente rebaixados no centro. A parte traseira non ten decoración algunha, só son visibles os ocos entre os raios.

Impronta de reverso de medalla. Monumento con obelisco adicado ós caídos por España. Lenda

Proba de anverso de medalla. Bustos sobrepostos de perfil á esquerda de Daoíz e Velarde, coroados e lenda arredor.

Anverso: Cabeza viril á dereita. Diante, OSSET.

Reverso: Figura de pé á esquerda con acio de uvas na man.