Serie de once fragmentos de cuarzo con morfoloxías variadas (irregulares, subtriangulares, etc.), con tonalidades brancas e cincentas. Entre elas destaca a peza nº 3, pola presenza de trazos de "debitage".

Busto de vulto redondo modelado ao barro e feito en baleirado en escaiola. O retrato emprega recursos como a propia pátina do bronce para dotar de gran solidez e así poder representar, a través tamén do xesto de gravidade da escultura, a honestidade da mirada e a profunda espiritualidade do retratado.

Anverso: D N HONORI-VS PF AVG.

Busto diademado de perlas con coiraza de Honorio á dereita.

Reverso: VICTORI-A AVGGG.

Imaxe do emperador Honorio estante, portando unha Vitoria sobre globo, co pé esquerdo sobre un cativo que xace no chan coas mans atadas ás costas . A Vitoria coroa o emperador. Letras M D, marcas de ceca, á esquerda e á dereita. No exergo, COMB (moeda de ouro puro cuñada na corte).

Representa a Virxe co Neno, inmersa en fornela de medio punto con cortinaxes recollidas e ornamentación vexetal de róleos, moi barroca. Alza sobre pedestal e predela con lenda

Fragmento da traza do coro feito por Solís. O debuxo ofrece un aire de bosquexo na espada apenas suxerida como atributo do santo. Tamén o remate en frontón elévase ao cornixamento e aquí trócase por un arco, pero o máis salientable é a figura do apóstolo, a actitude calma e espiritual do debuxo de Solís convértese en vigor e plasticidade ao emerxer da Gobia de Angés.

Esta fíbula é do tipo coñecido coma cruciforme ou de besta (Tipo Keller-Pröttel 6 / variante Swift 6i). Presenta un pé recto que cubre o enganche da agulla, aberto nun lateral, un arco semicircular (o que fixo que nalgúns momento se denominasen fíbulas en "P") con sección trapezoidal e lixeiramente desviado do eixe do pé, e unha cabeza formada por un brazo transversal que remata en senllos bulbos de cebolas; un terceiro bulbo sitúase no remate no eixo da agulla que se suxeita por un pasador colocado no brazo transversal. Na parte superior do pé aparecen unhas pequenas e esvaecidas volutas simétricas, e no brazo transversal hai tamén un aplique, a ámbolos dous lados do arco, con perforacións nas que iría no seu tempo algunha cadea, como coñecemos doutros exemplos e dalgunhas figuracións pictóricas ou escultóricas.

Está realizada en bronce ternario ou chumbado -aliaxe de cobre en alto contido, estaño e chumbo, segundo analítica de fluorescencia por raios X - e sobredourado exteriormente, efectuado pola técnica da amalgama, disolvendo unha aliaxe ouro-prata en azougue, de xeito que unha vez "pintada" a peza e introducida no forno, elimínase o azougue por evaporación, quedando así aplicada unha delgada capa dos metais nobres sobre o bronce. Técnica confirmada pola analítica levada a cabo nas zonas onde mellor se conserva o dourado, xa que aí tamén aparece azougue residual. Pola súa banda, a fabricación en bronce ternario facilitaría a súa fundición en molde ó encher moi ben mesmo os recunchos, facilitando así a reprodución dos elementos decorativos presentes no molde, ó tempo que os bronces ternarios son tamén os máis adecuados para fabricar obxectos compostos de pezas ensambladas.

Anverso: IM[P CAES DOMITI]AN AV[G GERM COS XI]

Busto laureado de Domiciano á dereita.

Reverso: Vitoria de pé á dereita. S-[C].

Anverso: [AV]RELIVS CAES ANTON AVG [P II F]

Busto drapeado e cabeza núa de Marco Aurelio á dereita.

Reverso: [TR P]OT X COS II

Piedade de pé á esquerda, deixando caer graos dunha caixa de incienso sobre un altar ou candelabro. S-C.

Moeda Perforada.

Anverso: [HADRIANVS AVG COS III P P]

Busto laureado de Adriano á dereita.

Reverso: [FORTVNA AVG]

Fortuna de pé á esquerda, con pátera e cornucopia. S-C.

Anverso: [IMP CAES TRAIANO] OPTIMO AVG [GER DAC P M TR P COS VI P P]

Busto laureado e drapeado de Traxano á dereita.

Reverso: [SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS]

Fortuna sentada á esquerda, con temón e cornucopia. No exergo, [F]ORT R[ED] / [S-C].