A peza conservase completa salvo por unha escoriación ou macrofractura na zona activa dunha das caras e a fractura do talón. Estas alteracións só permite falar dunha morfoloxía xeral de tendencia trapezoidal, con sección lateral recta e cara convexa. No que atinxe aos lados da peza estes son rectos, con arestas lixeiramente converxentes e asimétricas. No caso da zona activa e o fío, alén da fractura concoidal, a peza amosa unha forma aparentemente convexa simétrica. Na vista lateral da parte proximal o talón está fracturado e evidencia un mínimo de tres impactos mecánicos nun dos laterais provocando senllos negativos. Esta perda de materia do talón dificulta a descrición da vista cenital do talón, que semella de tendencia subrectangular. Ademais das alteracións mencionadas, o macrodesgaste é o propio da manipulación da peza, que se fai patente en rabuños que permiten observar a cor natural da materia prima baixo a pátina de envellecemento. Esta superficie é opaca e, salvo nos laterais, o puído ten unha extensión irregular que amosa un brillo tenue e sedoso xunto cunha textura fibrosa de cores escuras (azuis, cincentas e marróns).

A morfoloxía xeral da peza é de tendencia trapezoidal, con seccións laterais rectangulares, caras convexas, lados rectos e arestas converxentes con tendencia rectilínea. No caso da zona activa o gume é convexo-asimétrico, cunha das caras mais curvada. Na zona proximal, as vistas frontal e lateral do talón son irregulares, con tendencias recta e truncada, respectivamente. Nesta parte da peza obsérvanse dous lenes rebaixes concoidais, en cada cara, que se orientan en paralelo ao eixo da peza ata acadar a zona medial, podendo ser intencionais como parte da preparación para mangar o machado. Estas marcas serían as alteracións mais salientables que se derivarían do proceso de elaboración da peza, pois no resto da superficie o puído das caras é fino, sendo os lados mais groseiros. Esta superficie tamén amosa alteracións que poderían ter orixe na manipulación posdeposicional, cunha perda do brillo orixinal. O resto de propiedades serían unha textura fibrosa con cores de tonalidades escuras (azuis, cincentas e marróns). Finalmente, só engadir que a diferente morfoloxía das caras podería estar en relación coa función e a ergonomía e/ou cinemática da peza.

A morfoloxía xeral da peza é fusiforme cunha zona activa aplanada, sección lateral elíptica, caras convexas, lados lineais e arestas paralelas asimétricas. No que atangue aos extremos da peza, as microfracturas, posiblemente accidentais, só permiten describir un fío convexo simétrico na parte distal, e un talón apuntado na proximal, con maior agudeza na vista frontal. A conservación da peza, alén das mencionadas alteracións nos extremos, non evidencia un macrodesgaste importante derivado da acción mecánica no seu uso. Non obstante é interesante facer referencia a dous trazos accidentais que mostra na parte perimetral do centro da peza, con perda de material. No ámbito do traballo das superficies presenta un trazo inciso intencional e puído no seu interior (vista ao microscopio), que se prolonga lonxitudinalmente nunha das caras da metade proximal, ademais o binocular permite evidenciar trazos orientados na mesma dirección, este microdesgaste derivaría da fase final do proceso de abrasión. O resultado final amosa unha superficie opaca cun puído moi fino e unha extensión moi regular sobre unha textura fibrosa de cores escuras (azul, cincenta e marrón) que deixa ver un brillo broncíneo. Finalmente, engadir que a diferente morfoloxía das caras podería estar en relación coa función da peza.

A peza non conservou unha pequena parte da súa morfoloxía (o talón), mais isto non impide describir a morfoloxía xeral que é fusiforme cunha zona activa tipo gubia, a sección lateral redondeada e achatada na cara inferior, as caras asimétricas (unha recta e outra convexa), os lados convexos e as arestas paralelas curvas. No que atinxe aos extremos da peza, a parte distal amosa un fío convexo simétrico e afuracado, namentres que no extremo oposto, pese a presentar o talón fracturado, este ten traza de ser apuntada. Nesta gubia, alén da mencionada alteración do talón, apenas se evidencia un macrodesgaste importante derivado da acción mecánica no seu uso, ou da manipulación postdeposicional. No que concirne ao aspecto da peza, obsérvase unha superficie opaca cun puído ten unha extensión moi regular que amosa un brillo sedoso xunto cunha textura fibrosa de cores escuras (azul, cincenta e marrón). A diferente morfoloxía das caras podería estar en relación coa función e a ergonomía da peza.

Fragmento de lámina de sección triangular e perfil convexo. Non presenta bulbo.

Na cara dorsal presenta dúas nervaduras paralelas, e na cara ventral presenta ondas de percusión pouco destacadas. As fracturas son proximais e as alteracións que se observan en ámbolos dous fíos das as caras ventral e dorsal son de microlascados concoidais. Por último a superficie xeral é lisa de cor branca tenue con unha motiña laranxa escura e brillo tenue.

A morfoloxía xeral é rectangular cunha zona activa convexo-asimétrica, as caras son lixeiramente sinuosas (unha recta e outra convexa), os lados son rectos (inda que levemente alombados) e as arestas paralelas son rectas. No que atangue aos extremos, a parte distal amosa un fío desenrolado (tendente a circular), mentres que o extremo oposto presenta un talón recto irregular tanto na vista frontal como na lateral. Na peza tamén se observan alteracións, como un macrodesgaste propio da acción mecánica no seu uso, así como un desgaste propio da manipulación postdeposicional que se evidencian en forma de rabuños. Esta última afección facilita a observación da cor natural da materia prima baixo a pátina de envellecemento. Esta superficie é opaca e, salvo nas dúas caras e no talón que é parcial, o puído ten unha extensión moi regular que amosa un brillo sedoso xunto cunha textura fibrosa de cores escuras (azul, cincenta e marrón escura). A diferente morfoloxía das caras podería estar en relación co tipo de mango, é dicir coa función, a ergonomía e a cinemática do machado.

Fragmento de folla laminar que carece de retoque e conserva evidencias da percusión da base de extracción do núcleo nun dos seus extremos, isto é, o bulbo e parte do plano de percusión. A morfoloxía xeral da peza é subrectangular cun extremo distal prolongado e asimétrico, a sección é trapezoidal e o perfil cóncavo-convexo. O índice é 3.3 (folla).

Fragmento de folla laminar simple. A morfoloxía presenta unha sección trapezoidal e un perfil recto-convexo. Está elaborada sobre un soporte de folla de terceira orde, con fractura proximal, alteración de microlascados concoidais sobre as caras ventral e dorsal, en ámbolos dous fíos. Carece de retoque. Índice: 2.8.

Fragmento de lámina de bordo abatido parcial, perfil recto-convexo e sección trapezoidal. Non presenta bulbo e foi extraída do núcleo posiblemente por presión. Na cara ventral presenta ondas de percusión pouco destacadas. Na cara dorsal presenta dúas nervaduras paralelas, un retoque simple profundo, directo, parcial, cunha orientación lateral destra e que só afecta á zona medial. Así mesmo, amosa unhas alteracións de microlascados concoidais sobre as caras ventral e dorsal de ambos gumes. Por último a superficie xeral é lisa de cor branca tenue e brillo tenues.

Sen restaurarSen restaurarSen restaurarA morfoloxía xeral da peza é apuntada e lixeiramente romboidal. Os bordos son converxentes e lixeiramente cóncavo-convexos (sendo mais pronunciado na parte distal), a base é triangular con aletas cóncavas e truncadas, e a sección é plano-convexa. O retoque é de amplitude fonda, posición bifacial, cubrinte no reverso e monofacial simple no anverso, a delineación é simple, e o modo plano e escamento. Unha das aletas está fracturada e podería conservar restos de córtex. Índices: IL: 2,28 (longa); ILB: 5,18 (curta); IE: 5,5 (alterada).