Terzo superior dun recipiente pechado, de corpo ovoide e colo curvo ou en S>>, e de breve desenvolvemento, propio para cociñar ou para conter. Está realizada nunha pasta pouco decantada, baixo unha cocción oxidante o que lle proporciona unha cor castaña/ vermella.

Prato de cerámica común, con parede oblicua, reconstruído a partir dun fragmento que dá a forma completa. Presenta unha base plana, o corpo lixeiramente convexo, bordo biselado e labio plano. A súa factura foi a torno, dándolle un acabado espatelado ao final.

Parte superior dunha ola globular de tradición indíxena tipo Cameixa, que presenta bordo redondeado ao extremo dun colo cilíndrico. Seguidamente e tras un par de acanaladuras, arrinca o ombreiro decorado mediante motivos incisos, apreciándose unha liña de curtas impresións oblicuas paralelas e a continuación outras dúas coa mesma técnica pero formando ondas. Presenta coloración gris, con toques negros según zonas. A factura é a torno alto con brunido final.

Cántaro ou ánfora de corpo globular e base plana, con colo curto, estreito e diferenciado claramente do corpo. Presenta dúas asas en cinta, moi curvadas, que arrincan directamente do bordo, de sección triangular, e apóiase no ombreiro.

Fragmento do que sería un morteiro con corpo de paredes moi abertas e con bordo horizontal en forma de viseira que se engrosa na parte exterior. Presenta pico vertedoiro saínte con canal de desaugue de paredes paralelas. Ao interior, na zona de unión bordo-corpo, ten un pequeno baquetón de sección semicircular, inmediatamente despois do cal aparece gran cantidade de pequenas areas, de diferentes minerais e rocas incrustadas na parede que conforman a superficie de fricción.

Ola de forma estilizada que se afasta da tradición castrexa. Ten un corpo ovoide directamente unido a un bordo curto, o que impide o desenvolvemento dun colo ben diferenciado. O bordo é groso e volto ao exterior e vai rematado cun beizo redondeado. Presenta restos de feluxe, froito do seu contacto co lume.

Cunca de corpo semiesférico, amplo bordo oblicuo, lixeiramente arqueado e fondo plano con pequeno resalte, imitación das formas evolucionadas da terra sigillata terra hispánica Drag. 27/37 tardías. A peza está engobada por ambas caras en cor vermella e rematada cun espatelado horizontal.

Vaso con bordo cóncavo, corpo piriforme e base plana. Está realizado nunha pasta gris moi decantada, coa superficie exterior con lixeiros pulidos e manchas claras e escuras produto dunha cocción irregular. Está decorado, como é común neste tipo de vasos, con tres acanaladuras á altura da inflexión do colo.

Prato con parede oblicua e bordo de sección rectangular con labio plano, inclinado cara o interior do recipiente. O galbo é cóncavo cunha pequena liña incisa na parte superior xunto ao labio. A base é plana, e no interior do fondo aprécianse restos do grafito post cocción: COF.-IT.

A factura é a torno e lume oxidante que deu unha coloración ocre ao interior.

Recipiente biansado, con embocadura ampla, colo moi curto e bordo moldurado, en forma de roda de polea propio para acoller unha tapadeira. Presenta un corpo ovoide, coa parte superior máis ancha desde onde descende suavemente ata a base plana. Esta decorado á altura do ombreiro por dúas incisións paralelas moi tenues.