Vaso con bordo cóncavo, corpo piriforme e base plana. Está realizado nunha pasta gris moi decantada, coa superficie exterior con lixeiros pulidos e manchas claras e escuras produto dunha cocción irregular. Está decorado, como é común neste tipo de vasos, con tres acanaladuras á altura da inflexión do colo.

Prato con parede oblicua e bordo de sección rectangular con labio plano, inclinado cara o interior do recipiente. O galbo é cóncavo cunha pequena liña incisa na parte superior xunto ao labio. A base é plana, e no interior do fondo aprécianse restos do grafito post cocción: COF.-IT.

A factura é a torno e lume oxidante que deu unha coloración ocre ao interior.

Recipiente biansado, con embocadura ampla, colo moi curto e bordo moldurado, en forma de roda de polea propio para acoller unha tapadeira. Presenta un corpo ovoide, coa parte superior máis ancha desde onde descende suavemente ata a base plana. Esta decorado á altura do ombreiro por dúas incisións paralelas moi tenues.

Prato de cerámica común tipo Alcorta EP3, de fondo plano. A parede é oblicua, lixeiramente aberta e flexionada, e remata nun beizo redondeado. A cor da pasta é ocre alaranxada co interior gris, evidente nas liñas de rotura. Tanto a cazoleta como a parte externa da parede están recubertas cun engobe de regular calidade de carácter antiadherente.

Fonte circular de gran tamaño de terra sigillata africana D reintegrada a partir de oito fragmentos. Presenta un estreito bordo exvasado decorado con dous suaves baquetóns e rematado nun labio recto - convexo. O corpo, de pouca altura e oblicuo, enlaza co fondo, que é de grosor máis fino que o resto, cunha pequena concavidade, o que fai que a base quede lixeiramente máis elevada dando elegancia á peza. A fonte decórase no centro con círculos concéntricos estampillados entre dobre acanaladura incisa.

Mostra un engobado ben decantado, como acostuman a ter as pezas empregadas na vaixela fina da mesa.

Pela de barro con varias dixitacións de mans de muller.

Ola de fondo plano, corpo ovoide ou de forma globular, colo corto en >, con labio redondeado e bordo exvasado. A pasta, de cor ocre con pegadas grises, semella ser areosa con pequenos desgraxantes micáceos e cuarcíticos, máis grosos no interior.

Presenta restos de feluxe.

Xerra da que so se conservan un lado do corpo, a asa lateral e a parte superior correspondente ao colo e boca. Está realizada nunha pasta clara de acabado groseiro.

Ola monoansada de perfil sinuoso e achaparrado, cun bordo exvasado, oblicuo e bifacetado, rematado cun labio redondeado. Presenta un coidado acabado e unha decoración plástica de dous cordóns ou nervaduras de sección redondeada. A forma complétase cunha asa plana con depresión central, que une o bordo coa parte máis saínte do corpo.

Ola de forma globular, labio exvasado e de pé resaltado, co característico bordo en bisel ou acodado, propio para acoller unha tapadeira. Esta realizada nunha pasta ocre/vermella, moi micácea e decorada cunha dobre acanaladura apenas perceptible na parte baixa do corpo. A súa superficie presenta restos de feluxe.