Cunca engobada de imitación de terra sigillata, do tipo Ritt 8, formada por un corpo hemisférico lixeiramente carenado e rematado cun labio redondeado no bordo. O pé é de forma cilíndrica, macizo e elevado.

É característico deste tipo de cuncas de servizo de mesa a súa superficie engobada cun abrillantado posterior.

Prato simple da forma Drag. 18 de Terra Sigillata Sudgálica de parede lixeiramente curvada e aberta, cun resalte no labio máis ou menos marcado. Pé alto de sección triangular, fondo ascendente cara o centro. Mostra unha cartela rectangular cos lados redondeados, con letras claras e con suficiente relevo, na que se pode ler: OF.MVRA.

Conxunto de tres fragmentos que dá o perfil completo dunha pequena cunca de terra sigillata hispánica lisa de perfil hemisférico. A pasta é moi fina e compacta, sen apenas desgraxantes, e ten engobe vermello brillante. Como elementos decorativos presenta uns trazos, realizados a buril, oblicuos paralelos e facendo zigzag no bordo e na cara superior do baquetón redondeado que o separa do corpo. O fondo presenta unha liña incisa circular e un pé anular que exteriormente forma unha pequena carena angular.

Pequena cunca de terra sigillata hispánica lisa, de perfil hemisférico con pé marcado, bordo vertical e labio redondeado, subliñado por unha liña incisa, tanto ao interior como na cara externa. O bordo presenta decoración burilada de trazos verticais e aparece delimitado polo característico baquetón inferior que o separa do resto do corpo. O pé é curto e de forma circular.

Pequena cunca de terra sigillata hispánica lisa, de perfil biconvexo (o corpo dividido en dúas concavidades) reconstruída a partir dun fragmento que dá o perfil completo. Está feita nunha pasta moi fina, sen desgraxantes e rematada cun engobe vermello brillante.

Ten selo retrogrado do oleiro na base: OF PAS (officina de Passienvs) e no apoio do pé ten un grafito en forma de " V" que identificaba ao seu posuidor.

Amosa no seu interior unha marca circular provocada posiblemente polo apoio doutra peza similar no proceso de cocción.

Fragmento de bordo e corpo dunha vasilla de cerámica pintada tipo Clunia, de pasta amarelenta. Dentro do limitado repertorio tipolóxico deste obradoiro, identifícase cunha cunca carenada, de parede lixeiramente convexa e labio resaltado, de sección circular. Conserva unha pequena parte da acanaladura que sinala o inicio da carena. Presenta decoración metopada, delimitada por liñas verticais paralelas, cun motivo de dúas lebres ou coellos correndo cara á dereita, separadas por unha liña ondulada.

Prato de cociña de tradición castrexa, de fondo plano, parede convexa e bordo lixeiramente entrante e redondeado. Presenta un acabado brunido no interior e no bordo exterior; o resto da peza vai cuberto cun basto espatelado que traza grupos de liñas incisas e paralelas - formando feixes -. Cerca do centro, ao fondo, lese un grafito de pertenza: NE.

Fina placa circular de pequeno tamaño, cun orificio central, coa superficie do reverso lisa e o anverso decorado mediante unha serie de molduras concéntricas, unha banda de liñas incisas paralelas e motivos de semicírculos concéntricos.

Cunca carenada de corpo recto, labio redondeado, levemente insinuado, e base moldurada con pé sinalado, semellante a forma 3 de Abascal. Está realizada nunha pasta moi decantada e de cor laranxa/ vermella (reconstruída). Presenta unha decoración metopada, separada por liñas verticais; na única metopa conservada represéntanse dous peixes, moi estilizados, mirando á dereita, separados por unha liña horizontal.

Vaso piriforme que presenta bordo exvasado con biselado interior e colo saínte convexo. Na parte superior do corpo aprecíanse tres baquetóns e, un pouco máis abaixo, na parte máis ancha do corpo, amosa tres riscos verticais.

A base é plana con lixeiro afundimento no centro. A textura de pasta é fina, con bastante mica, de tonalidades ocres e grises. Este vaso foi realizado a torno e trala cocción, a superficie foi alisada con coiro o que dá como resultado un aspecto moi pulido e brillante.