Colgante conformado por unha pequena cápsula circular co interior oco e un apéndice superior en forma de aro para suspensión. Presenta un prominente umbo cun punto central e aparece decorado no seu contorno mediante unha liña en zigzag.

Fibela de cinto de forma oblonga e sección circular. A zona onde iría colocada a placa de cinto e a agulla está formada por dous espigos cuns apéndices verticais que servirían de tope para evitar o seu desprazamento.

Alfinete ou agulla de pelo formado por un vástago de sección cilíndrica, decorado na parte final por cinco molduras anulares, e cabeza fusiforme, cun corpo bulboso. Está fracturado na punta.

Fíbula de tipo Aucissa, incompleta e carente de agulla, resorte e de os remates deste último. A ponte ou arco semicircular é de sección hexagonal. A placa que une a ponte coa charnela é plana e de forma rectangular, con dúas escotaduras a cada lado e decorada con tres acanaladuras con sogueado. O pé, de forma triangular, conserva a mortalla completa e está rematado por un botón remachado de sección cadrada.

Fíbula de forma anular con aro aberto de sección circular e de grosor decrecente dende o centro cara os extremos, que se dobran cara afora trazando a característica forma de omega que lle dá nome ao tipo. Os remates son de forma bulbosa e moldurados. A agulla é unha peza independente e ten unha argola perforada que permite o seu desprazamento por todo o aro da fíbula.

Aro de forma e sección circular con grosor decrecente dende o centro aos extremos, que se dobran cara afora trazando a característica forma de omega que dá nome a este tipo de fíbulas. Os remates son de forma bulbosa e moldurados. Conserva a agulla completa con argola perforada que permite o seu desprazamento por todo o aro.

A diferenza de pátina entre agulla e aro é indicativa de diferentes coadas no proceso de fabricación.

Anel formado por un aro de sección rectangular, decorado na súa cara externa por liñas incisas verticais e outras oblicuas que compoñen un motivo de espiga.

Fíbula anular en omega completa con aro moldurado interrompido, de sección estrelada ou poligonal e de grosor lixeiramente decrecente dende o centro, decorado en toda a súa superficie mediante liñas incisas. Os remates son botóns bulbosos moldurados e tamén presentan pequenos motivos estriados nunha das molduras. A agulla é unha peza independente que funciona sen resorte e se despraza libremente polo aro.

Doa esférica de cor dourada.

Barra de bronce de sección circular, que diminúe de diámetro cara aos extremos; que aparecen fragmentados e cun elemento para suspensión no centro. Aínda que moi incompleta interpretámola como unha balanza grecorromana, da que só se conserva o scapus, a barra circular de extremos apuntados e desiguais. Sobre ela hai unha serie de marcas e incisións de sección en > paralelas, que supón o sistema de medida, e no medio os restos da argola de sustentación.