Esta fíbula é do tipo coñecido coma cruciforme ou de besta. Presenta un pé recto que cubre o enganche da agulla, aberto nun lateral, un arco semicircular (o que fixo que nalgúns momento se denominasen fíbulas en "P") con sección trapezoidal e lixeiramente desviado do eixe do pé, e unha cabeza formada por un brazo transversal que remata en senllos bulbos de cebolas. Na parte superior do pé aparecen unhas pequenas e esvaecidas volutas simétricas, e no brazo transversal hai tamén un aplique, a ámbolos dous lados do arco, con perforacións nas que iría no seu tempo algunha cadea, como coñecemos doutros exemplos e dalgunhas figuracións pictóricas ou escultóricas. Está sobredourada, aínda que perdeu parte do tratamento pola corrosión sufrida polo paso do tempo.

Variña ou arame de sección circular rematada nun dos extremos, despois dunha dobrez intencionada e dunha dobre moldura, nun corpo de forma piramidal alongada de sección cadrada, con dúas pequenas liñas incisas paralelas en cada unha das súas caras. En dirección ao extremo oposto, que está incompleto, a sección de variña vaise estreitando, ata rematar, posiblemente, nun elemento apuntado en forma de gancho. Na zona da moldura conserva restos de prata.

Fíbula anular de sección plana e remates rectos.

Conxunto de cinco pesas de rede elaboradas a partir dunha lámina de chumbo dobrada sobre si mesma, xerando unha sección en U. Os seus pesos oscilan entre 24,8 e 28,4 gramos. As súas dimensión, seguindo a numeración das bolsas do seu embalaxe, son as seguintes:

Pesa nº 1: Lonxitude = 3,4 cm.; Grosor máximo = 1,4 cm.

Pesa nº 2: Lonxitude = 3,3 cm.; Grosor máximo = 1,4 cm.

Pesa nº 3: Lonxitude = 3,2 cm.; Grosor máximo = 1,4 cm.

Pesa nº 4: Lonxitude = 3,4 cm.; Grosor máximo = 1,4 cm.

Pesa nº 5: Lonxitude = 3,1 cm.; Grosor máximo = 1,5 cm.

Fragmento de asa de xerra en forma de >, de sección ondulada, que conserva o dedil ou asideiro para o dedo polgar. Fáltalle a parte inferior da asa, posiblemente rematada nun medallón. Este tipo de asa é moi común en xerras de corpo piriforme, estilizado e con base circular plana.

Instrumento composto por un vástago fusiforme, decorado na zona media mediante liñas incisas paralelas, perpendiculares ao eixe, a ambos lados dunha cenefa cun motivo de triángulos. Remata en punta nun dos extremos e no oposto nunha culleriña plana que perdeu boa parte da materia.

Placa de cinto rectangular, calada, decorada cunha serie decorativa composta por cinco arquiños de ferradura lonxitudinais, cun recorte triangular na unión da cada arco para resaltar o grosor da arcada. O sistema de enganche coa fibela realízase por medio dunha bisagra de dous aneis, un deles perdido. Completan a peza dous botóns a modo de remaches na parte posterior para fixar a peza ao coiro que formaría o cinto.

Fragmento de soporte para recipiente, de sección rectangular e forma circular. Reforzase cuns saíntes (tres neste anaco) de sección rectangular a modo de pés para un mellor apoio.

Placa de broche de cinto de forma rectangular, decorada cun motivo calado de estilizacións de roleos vexetais, enmarcada por un friso de SSS nos lados maiores e flanqueada nos extremos por liñas incisas. A unión da placa á fibela realizaríase por medio dunha bisagra, como pon de manifesto a presenza de catro soportes anelados. Non conserva a fibela que é de supor sería de forma trapezoidal tipo "cornuda", dada a tipoloxía da placa. Dous botóns no reverso servirían para fixala á correa de coiro.

Tapa de caixa para selo formada por unha placa plana en forma de lágrima ou folla, decorada con círculos concéntricos esmaltados en cor vermella. A unión coa caixa -non conservada- faríase por medio da bisagra que mostra no extremo redondeado; a peza estréitase no extremo oposto e remata nun pequeno botón que leva na cara interna un pivote que funcionaría como sistema de peche.