Vaso reconstruído a partires do fondo e parte do colo e dun anaco de borde. Presenta unha liña composta, con fondo lixeiramente curvo, corpo pouco acentuado que se estreita no colo, e o borde recto. Acabado homoxéneo e non presenta decoración.

Tríscele en sentido sinistrorsum con tres raios máis finos intermedios, que arrancan dun punto central. O conxunto está rodeado por unha moldura circular mo deteriorada. O motivo está realizado sobre un paralelepípedo regular lixeiramente rectangular.

Lápida-estela cunha inscrición sobre o peito dun busto rudamente labrado.

Escudo de armas do que só se conserva a parte inferior de dous dos cuarteles. Á esquerda un castelo sobre león rampante con espada en punta, símbolo do poder real, á dereita, dúas caldeiras surmontadas. Bordura lisa.

Neste relevo de discutida interpretación, vense tres figuras, a central en posición frontal, posible representación de Xesús, está colocada detrás dun elemento cúbico, e, a ambos lados, dúas figuras de perfil. A da súa dereita diríxese cara á central, mentres que a da esquerda caréase contra o extremo da peza a fin de recoller o incenso que trae un anxo que aparece esbozado no extremo superior esquerdo e ao que só se lle ven unhas pequenas ás.

Maila pervivencia dos marcos e da rudeza plástica das figuras, que reducen os trazos dos seus rostros a meras incisións, sen distintivos persoais e con sinxelas vestimentas de pregados rectos, obsérvase unha evolución na concepción plástica das mesmas grazas ao volume que parece xurdir do fondo do plano e do modelado, representando a total superación da labra a bisel da escultura precedente.

É un cipo moi mutilado na parte superior. Afortunadamente a inscrición non padeceu máis que na "S" inicial da última liña, que desapareceu case por completo. A base frontal da peza está totalmente repicada. O epígrafe desenvólvese en seis liñas.

Placa de forma cadrada, fragmentada en tres partes horizontais case iguais, con inscrición en seis liñas. No extremo inferior dereito fáltalle un anaco triangular.

Capitel de columna encostada, feito dunha soa peza, con cesto troncopiramidal, de coidada labra e considerables dimensións. Decorado en cada unha das tres caras por cadanseu grifón, de estilizados pescozos que volven a cabeza peteirando nas súas ás. O colariño, aparentemente oculto, como ocorre noutras pezas deste tipo, aparece ben definido baixo as patas e as garras dos animais que o cobren parcialmente. A peza, que carece de ábaco e cimacio, está labrada con gran detalle, sinalando as plumas enconchadas de aguia e enormes esporóns das patas dianteiras, as garras de león nas traseiras e o rabo que cruza por enriba do lombo. Conserva restos de policromía en branco e vermello.

Fragmento de friso decorado cun motivo de entrelazo conseguido por medio de dous baquetóns lisos e paralelos que conforman cadrados cos lados lixeiramente curvados cara ao interior, colocados sobre un dos ángulos e entrelazados desde o centro polo seguinte; remata cun triángulo coa base esaxeradamente curva para permitir o entronque co primeiro dos cadrados. Todos os espazos baleiros están ocupados por un resalte hemisférico. Esta decoración central vai enmarcada por senllos cordados en espiña de peixe.

A execución é complexa, coidada e con moi bo relevo.

Fragmento de modillón do que só se conservan dous lóbulos convexos, sendo estes os máis achegados ao baquetón superior tal como se pode percibir pola forma da curva que neles se desenvolve. Ámbolos dous están labrados a bisel nas dúas caras: o primeiro ten unha roda helicoidal con cinco raios curvos en movemento sinistrorso e cunha roseta de seis pétalos o segundo. Non se conserva a segunda parte do modillón empregada para empotrar no muro.