Hai tantas viaxes como motivos para desprazarse. A visita a un familiar, o desexo de coñecer outros lugares ou unha relación de negocios, por exemplo, son razóns que dende a antigüidade levan ás persoas a recorrer camiños e vereas. Estas vías de comunicación presentan o problema habitual da dificultade de atravesar os ríos que se atopan ao seu paso. As pontes eran custosas e tecnicamente complexas, de modo que, en moitos casos era preciso acudir a unha fórmula máis económica, aínda que tamén máis perigosa: as denominadas “barcas de pasaxe”.
Busca
O Pórtico do Paraíso da Catedral de Ourense non tiña acceso dende a súa construción na Idade Media e no século XX vai buscarse unha solución, con interese, ademais, por dotar á catedral dunha praza na súa fachada occidental.
O Pazo de Fontefiz, situado no Val da Peroxa (parroquia de Barra, Coles) está construído con perpiaños de granito e planta en forma de “U” con patio interior, escudo e cheminea de máis de seis metros de altura; ten tamén dous reloxos de pedra e unha capela con retablo barroco. O pazo consta de dúas partes, unha destinada a actividades agrícolas e outra para zona residencial.
Á altura de 1904, data na que se imprimiu a segunda serie do álbum Portfolio de Galicia editado por Pedro Ferrer -publicación á que pertence esta imaxe- a actual rúa do Progreso vivía unha época próspera, moi acaída coa acepción que se lle deu ó seu nome, aínda que en orixe tivese distinto significado. Naceu como estrada mais pronto a súa amplitude e comodidade, que favoreceu o tránsito de mercadorías e persoas, fixo que ó seu carón se instalasen comerciantes e almacenistas, hospedarías e abundantes profesionais liberais que a converteron na principal arteria da cidade.
O lugar onde semella nada mudou continúa a ser territorio de conversa, paseo, mercado e reunión. Iso si, os vellos parladoiros de boticas e librarías foron substituídos por novos locais de ocio e o mercado que lle deu nome na idade media ten hoxe tamén unha vertente máis lúdica. E aínda que a Praza xa non é o centro xeográfico, segue sendo o lugar de referencia no que a comunidade se reúne nas celebracións, loitos ou reivindicacións.
As actuais técnicas de reconstrución en 3D permítennos ofrecer unha imaxe da evolución histórica do antigo Pazo do Bispo de Ourense, Monumento Histórico Artístico desde 1931 e sede principal do Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense desde 1951, e efectuar unha correcta interpretación da arquitectura deste edificio.
Estes galardóns, convocados pola Xunta de Galicia, recoñecen o traballo de persoas e institucións nos distintos ámbitos da creación, a conservación do patrimonio e a difusión da cultura galega. Na edición deste ano, o xurado premiou ó Grupo Marcelo Macías na modalidade de Patrimonio Cultural.
O recinto conventual de San Francisco –na súa segunda fábrica– construíuse na primeira metade do século XIV. Actualmente consérvanse in situ o claustro, a sala capitular e os entrepanos murais da igrexa (trasladada a San Lázaro).
O mércores, 11 de decembro, ás 20.00 h terá lugar a presentación da Peza do mes: “PESOS DE REDE. CONXUNTO ARQUEOLÓXICO-NATURAL DE SANTOMÉ”, na sala da exposición “Escolma de Escultura” en San Francisco (Ourense). A explicación correrá a cargo de Xulio Rodríguez González, director do museo.
Entrada libre.
Don Marcelo Macías y García, astorgano de nacemento (1843), tras ordenarse sacerdote e dunha breve rexencia do curato de San Pedro de Bembibre, cumpre a súa ansia de estudar indo a Madrid onde se licenciou en Filosofía e Letras e opositou á cátedra de Retórica e Poética. Exerceu de profesor no Instituto Provincial de Ourense ata xubilarse en 1901. Compaxinou este labor coa do seu ministerio sacerdotal, sendo ademáis historiador, epigrafista e un gran afeccionado á numismática. Morre namorado de Galicia e da nosa cidade en 1941.
Naceu en Ourense o 15 de novembro de 1852, cidade na que morreu o 2 de marzo de 1907. Estudou no Instituto ourensán, onde recibiú o grado de bachiller en 1868, e cursou tres anos de Mediciña en Santiago. Pasou logo a Madrid, onde estivo no Ministerio de Gracia e Justicia de 1872 a 1877, en que volve a Ourense e trabilla na Tesoureiria de Facenda ata 1884.
Complementa o proxecto a publicación deste libro, que inclúe un estudo exhaustivo de todo o patrimonio que integra la comarca da Limia Alta, dende unha visión global do territorio, cun marco legal e administrativo no que conflúen os diferentes intereses culturais, urbanísticos e medioambientais.
O martes, 14 de maio, terá lugar a primeira das actividades que o Museo ten programadas con motivo do DIM 2013:
VISITA GUIADA AO LABORATORIO DE RESTAURACIÓN. O proceso de restauración “in situ” dunha pintura sobre lenzo en Santa María de Europa, rúa Xílgaros (A Carballeira)
Ás 12:00h e ás 17:00h cunha duración de 60 minutos.
Aínda hai prazas dispoñibles.
INSCRÍBETE!
O Consello Internacional de Museos (ICOM) creou o Día Internacional dos Museos en 1977 co fin de sensibilizar o gran público con respecto ao rol dos museos no desenvolvemento da sociedade.