O achado do que hoxe falamos é unha peza biface, atopada polo Sr. Augusto Veiga Rubianes en 1986, embutida nun muro, fóra de todo contexto, nos Chaos de Amoeiro.
Busca
Nos museos arqueolóxicos consérvanse e expóñense obxectos que en ocasións, co paso dos anos, acaban cunha nova valoración en canto a funcionalidade ou significación. E esta relectura, este avance interpretativo, prodúcese pola revisión permanente das coleccións que atesouran, á luz dos traballos de investigación e publicacións máis recentes, que recollen tanto novos achados semellantes, como innovadoras explicacións froito dos avances proporcionados polas novas tecnoloxías e analíticas que no momento do achado non existían.
Esta peza foi depositada no Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense por Eladio Martínez Estévez e procedía dun túmulo da paraxe do Valiño (Terzas, Cartelle, Ourense). Polo achado casual da peza carecemos de atributos contextuais, agás a procedencia dun túmulo.
O vaso que presentamos foi recuperado no xacemento de Castromao, na campaña de escavación de 2007, dirixida por L. Orero Grandal.
Este tipo de puñal é coñecido como tipo Miraveche-Monte Bernorio, como referencia aos xacementos da Meseta norte (Burgos e Palencia) nos que foi atopado por primeira vez.
Neste Ano Xacobeo 2021 queremos dedicar esta Peza do mes a unha pequena xoia atopada no corazón e xerme da cidade de Ourense, As Burgas. Á beira destas surxencias termais atópase a Casa dos Fornos, escavada polo arqueólogo Celso Rodríguez Cao en 2005, onde descubriu que a súa planimetría se corresponde coa dun edificio terapéutico e relixioso do século I d. C. que aproveitaba o manancial termal polas calidades minerais e caloríferas destas augas.
Este portapenacho (apex), fabricado en bronce, pertenceu a un casco do modelo Weisenau. Apareceu durante as escavacións realizadas por Antonio Rodríguez Colmenero no campamento militar romano de Aquae Querquennae (Porto Quintela, Bande, Ourense).
A peza que hoxe presentamos, un prato de cerámica bracarense, rexistrouse no museo co número DX1209/26. A restauradora Iria Veloso foi a encargada da súa limpeza e reintegración, como nos explica no documento anexo.
A cerámica bracarense é unha cerámica fina de carácter rexional que se caracteriza por unha pasta clara, de cor crema ou castaño suave, moi decantada e depurada, que se cobre, ás veces, no exterior, dun engobe alaranxado, aínda que pode aparecer sen el.
Un dos logros que a Compañía de Xesús achegou ao mundo foi dotalo dunha rede de farmacias, que se orixina nos séculos XVI – XVIII, e conxuga a «medicina verde» (raíces, follas, resinas) coa teórica de libros de autores clásicos, coma Dióscorides e Galeno.
Esta peza do Museo é única por varias razóns: primeiramente, porque é a única conservada da botica de Monterrei; en segundo lugar, non se conserva outra en Galicia; e terceira razón, porque forma parte dunha iconografía propia, que teñen outras farmacias do resto de España, co escudo da Compañía de Xesús.
A peza que presentamos é unha punta Palmela procedente das sondaxes realizadas no xacemento denominado “Illa de Pazos”. Este lugar do interior de Galicia, situado na parroquia de Barxés, termo municipal de Muíños e provincia de Ourense, recibe este curioso nome porque ocupa un outeiro ocasionalmente rodeado polas augas do encoro das Conchas, no río Limia, converténdoo nunha illa cando o nivel das augas acadan a cota máis elevada de inundación.
A presente peza é unha fíbula realizada a partir dunha pequena placa de bronce que conta nas súas esquinas cuns remates en forma de bóla faltando, por rotura histórica, unha destas esquinas.
Nas últimas escavacións arqueolóxicas levadas a cabo no Castro de San Cibrao de Las sucedéronse un bo número de achados de obxectos de adorno persoal realizados en bronce, entre os que destaca este brazalete, a cuxo estudo queremos achegarnos co propósito de animar os novos investigadores a facer un estudo en profundidade.
Os turíbulos do Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense ingresaron na súa colección de forma descoñecida, a excepción dun deles que se debe a unha doazón de D. Ignacio Riestra Calderón no ano 1961 (CE003846).
O día 18 de maio celébrase o Día internacional dos Museos, este ano co lema «O poder dos Museos» e o Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense ten programadas unha serie de actividades para festexalo.
18 de maio, mércores
VISITA GUIADA AO LABORATORIO DE RESTAURACIÓN (Edificio Santa María de Europa)
Horario: 10.00 h, 12.00 h, 17.00 h e 19.00 h. Duración estimada: 60 min
Grupo reducido (10 persoas máximo)
O Boletín Avriense é unha publicación do Grupo Marcelo Macías, vencellado ao Museo Provincial de Ourense. Continuador do Boletín del Museo Arqueológico Provincial de Ourense, inicia a súa andaina no ano 1971 e, neste ano, presentou o seu volume número cincuenta (Tomo L).
Con motivo do Día do Libro amosamos varios exemplares do Boletín e algunhas das pezas do Museo que foron obxecto de estudo e difusión nesta senlleira publicación.
O lema deste ano no día Internacional da Muller, “Igualdade de xénero hoxe para un mañá sostible“, inspirounos para amosar esta estampa de Virxilio, pertencente ás coleccións do Museo, na que aparecen tres xeracións de mulleres galegas ofrecendo o producto do seu traballo. Esta imaxe tradicional lévanos a apreciar un dos piares fundamentais da Galicia de hoxendía: a sostenibilidade e extraordinaria calidade dos productos da terra e do mar galegos.
Con motivo da exposición “Símbolos xacobeos e imaxes de Santiago. Impresos do barroco compostelán” elabórase este vídeo sobre a creación e estampaxe dun gravado a punta seca co artista plástico Roberto González Fernández.
Éxito de público na visita guiada á exposición: «Símbolos xacobeos e imaxes de Santiago. Impresos do barroco compostelán» organizada polo Museo Arqueolóxico e realizada pola Comisaria da exposición, Prof. YOLANDA BARRIOCANAL LÓPEZ.
O GRUPO MARCELO MACÍAS presentou na Sala de Exposicións “Escolma de escultura” o Tomo L do BOLETÍN AVRIENSE.