Peza do mes

Dous obxectos procedentes de xacementos arqueolóxicos diferentes, pero pertencentes a un mesmo contexto cultural e complementarios desde o punto de vista funcional, constitúen a peza deste mes. Son dous fragmentos de vidro, un corresponde a un ungüentario tubular e o outro a un axitador de perfume, ámbolos dous relacionados co mundo da cosmética e da fragancia.

O micrólito adoita ser definido como unha peza de equipamento dos cazadores da Europa posglaciar en forma de obxectos líticos confeccionados a partir de laminiñas, cunha dimensión maior límite, aproximada, de 2,5 cm e que só poden ter utilidade mangados, sobre todo en arpóns de pesca  e en puntas de frecha.

O lugar no que apareceu a estela, situado no límite SW do concello de Castrelo do Val, xa raiando con Verín e Monterrei, é coñecido como Pedra Alta. O topónimo evidencia que a peza estivo fincada e ergueita neste lugar desde hai moito tempo, probablemente desde época prehistórica. Neste sentido hai que recordar que outro tipo de pedras fincadas –caso da Pedra Alta da Limia por exemplo– serviron de referencia física para a sinalización de recursos, asentamentos e necrópoles ao longo da Prehistoria e para definir o límite de coutos e xurisdicións durante a Idade Media e a Idade Moderna.

Esta obra é unha das pezas senlleiras da colección de Belas Artes do Museo e un dos cadros máis coñecidos, reproducidos e aprezados no conxunto da produción do seu autor, o pintor ourensán e membro da Xeración Doente, Ramón Parada Justel (1871-1902).

A mirada minuciosa, a amplitude da perspectiva, o soporte e a técnica empregada son os que nos fixeron vincular esta obra coa xa presentada Ponte de Ourense de Antonio Cendón, asinada, o que non acontece con esta Vista xeral de Ourense nin coa outra paisaxe urbana das coleccións do Museo, unha Vista da Catedral coa súa torre, no estado anterior ás obras de consolidación, traballo para o que fixo unha proposta o pai deste noso artista, Juan Cendón.

Presentación da “Peza do mes” coa utilización de novas tecnoloxías aplicadas á investigación e á presentación o venres día 18 ás 20 h. na Sala de exposicións de San Francisco no marco do Día Internacional dos Museos. Entrada libre.

Esta cruz procesional, realizada en bronce na segunda metade do século XVI, estaba destinada a cubrir as necesidades cotiás do culto divino dunha freguesía que descoñecemos. Segue o tipo máis característico do Renacemento, en forma de cruz latina de brazos lixeiramente abalaustrados e decoración a candelieri. Ingresou no museo a través da Comisión Provincial de Monumentos de Ourense.

Entre os ricos e variados fondos do Museo figura esta escultura en madeira policromada ingresada no século pasado pola Comisión Provincial de Monumentos de Orense para a Sección de Bellas Artes.